Voordat ik wat over mezelf ga vertellen wil ik Johan Kats en André de Kruijf bedanken voor het oprichten van de Beriniclub. Super!
Ik, Erik de Ruiter, 44 jaar, getrouwd en twee zoontjes van 2 en 4 woon in Hellevoetsluis.
Enkele jaren geleden heb ik een Berini M35 en M36 Sport gekocht en opgeknapt. Wegens omstandigheden moest ik ze helaas verkopen. Het bleef altijd aan mij knagen om ooit weer eens een M35 Sport te bezitten.
Een paar jaar terug kreeg ik de kans om een M35 Sport te kopen die nog helemaal uit elkaar lag. Natuurlijk heb ik de kans gegrepen, ondanks dat o.a. de tank en het voorspatbord er niet meer bij waren. Mijn oog viel op de motorbeplating. Die was niet, zoals ik ze ken, van plaatstaal, maar van gegoten aluminium. En er stond Berini op i.p.v. Speedomatic. Toen ik naar het framenummer keek zag ik dat die ook anders was dan ik
gewend was. Er stond namelijk PR 35 002 (proef) op en toen ik naar het motorblok nummer keek zag ik 003 staan. Toen dacht ik: ’Deze Berini gaat mee naar huis!’ Ik kon hem voor €300,- kopen, dit mede door de ontbrekende delen.
Hij is bij mij op zolder beland en wegens ander prioriteiten (huis verbouwen, trouwen, kinderen krijgen) eigenlijk een beetje in de vergetelheid geraakt.
Totdat ik er een paar maanden terug weer op stuitte. Ik werd voor de tweede keer verliefd en besloot er nu echt wat mee te gaan doen.
Ook had ik nog wat oude boekjes van mijn vader. Omdat hij ooit automonteur was, was hij lid van het blad Auto & Motortechniek. Ik stuitte op het 3e boekje uit de 21ste jaargang van maart 1960 en daarin stond een artikel plus foto van een Berini M35 Sport. Deze werd
geïntroduceerd op een beurs in België en op de foto zag ik dat er ook Berini op de motorbeplating stond. Toeval?! Nee…
Ik heb contact opgenomen met de RDW en verteld dat ik het vermoeden had een prototype te bezitten. Ik heb toen de aanbeveling gekregen om een
vooronderzoek te laten doen. Zo gezegd, zo gedaan. Ik ben goed voorbereid er naartoe gegaan zodat ik duidelijk de verschillen kon laten zien tussen de mijne en een standaard M35 Sport. Hiervoor had ik ook een motorblok van een M36 en een M35 meegenomen.
Eén van de grote verschillen is o.a. dat het nokje, waarop het motornummer is ingeslagen, bij mij niet aanwezig is. Het nummer staat bij mij bovenop het blok.
Tevens zijn de binnenzijden van de carterhelften van grof gietsel en op de buitenzijden staat geen Pluvier. Ik heb ook nog andere originele onderdelen en documentatie van de M35 Sport meegenomen, inclusief het bovengenoemde boekje.
Ik heb de keurmeester uitgelegd wat de verschillen zijn. Hij nam ondanks de drukte de tijd om het goed te onderzoeken. Buiten stond er namelijk een hele rij wachtenden. Ook hij constateerde dat het framenummer origineel is, mede omdat hij kon zien dat de walshuid rond het framenummer onbeschadigd was. Ook kwam er een andere keurmeester kijken en na kort overleg waren ze er zeker van dat het om een proefmodel van de Berini M35 Sport uit 1959 gaat.
Gelukkig hoefde er dus geen nieuw nummer in. Dit was een pak van mijn hart. Omdat ik de brommer nog moet restaureren kreeg ik een zegel door mijn frame die verwijderd wordt wanneer ik hem aanbied voor een technische keuring. Op het zegel staat een dossiernummer. Dit dossier hebben ze aangelegd om de authenticiteit te waarborgen.
Ik ben nu druk bezig hem te restaureren. Het duurt nog wel even, maar zodra hij af is laat ik het jullie weten...